Машинист мерейі
Тараз қаласы бойынша меншікті тілші
Мұхтардың балалық шағы теміржол бойындағы шағын станцияда өтті. Күнұзақ әрі-бері ағылған пойыздар оның бала қиялын тербетіп, өзін анау алып тепловоздың кабинасында отырған машинист сезінетін.
Жылдар өте ол арманы орындалып, мақтаулы машинист атанарын ол кезде әрине білген жоқ. Шу локомотив пайдалану депосының Сарышаған станциясындағы айналым депосында еңбек ететін Мұхтар Құтжан – үшінші санатты тепловоз машинисі.
– Тоқсаныншы жылдардың басында еліміз Тәуелсіздік алғанда жұмыссыз қалған көп азамат болат жолдың келешегіне сеніп осы салаға ағылды. Шындығын айтқанда сол тоқырау кезеңде тұралап қалған ауылдың тірлігін түзеуге теміржолдың үлесі зор болды. Бүгінгі күні жеті мыңға жуық тұрғыны бар Сарышаған кентінің 75 пайыз тұрғыны болат жолда еңбек етеді. Қала берді сонау кеңестік кезеңде картада көрінбеген Приозерск кентінің бүгінгі тұрғындары да осында келіп еңбек етеді. Сондықтан биыл 70 жылдығын атап өткелі отырған, тоғыз жолдың торабындағы Сарышаған кентін теміржолшылар кенті деуге толық негіз бар. 70 жылда қанша ұрпақ ауысты. Теміржолшылар династиясы қалыптасты, сабақтастық үзілмеді. Бұл кент – осында тұрып еңбек етіп жатқан біз үшін жер кіндігі, – дейді Мұхтар Мәдібекұлы.
Кейіпкеріміз теміржолшылар әулеті хақында текке айтпаса керек. Үлкен ағасы Нұрлан әскерилендірілген темір жол күзетінің Сарышаған станциясындағы құрылымын басқарып, зейнетке шыққан. Екінші ағасы Сүлеймен Сарышаған электрмен жабдықтау дистанциясы тартымды қосалқы станциясының бастығы. Ізін басып келе жатқан інісі Төлеуқұл Сарышаған айналым депосында электровоз машинисі. Ал өзі 2008 жылы машинист көмекшісі болып бастап, 2014 жылдан бері тепловоз тізгінін ұстап келеді.
Машинист жігіттің мерейін үстем етер жағымды жаңалықты құлағымыз шалды, Мұхтар Құтжан биылғы кәсіби мерекеге орай марапатқа ұсынылып отыр екен.