Соғыс кезінде теміржол салған атыраулық кейуана 100 жасқа толды

Атырау облысында Екінші жүниежүзілік соғыс кезінде теміржолды қалпына келтіруге қатысқан Ұлжан Темірболатова тұрады. Жақында ол 100 жасқа толды. Ол 1925 жылы Индер ауданындағы Жарсуат ауылында өмірге келген. Құжатындағы туған күні — 25 ақпан, деп жазды KAZINFORM.
— Бала кезіміз ашаршылықпен тұспа-тұс келді. Ел ішінде ішерге тамақ табылмаған кезде үлкендер Жайық өзенінен балық аулады. Одан кейін қуғын-сүргінді де көрдік. Енді ес жиямыз-ау деп жүргенде, соғыс өрті лап ете түсті. Осы кезде ер-азаматтың бәрі майданға аттанып, әйелдер мен жасөспірімдер ауыр еңбекке араласты. Әсіресе аналарымыз күні-түні жұмыс істеп, бар қиындықты тайсалмай көтерді, - деп еске алды Ұлжан Темірболатова.
Жастайынан ауыр еңбекпен шыңдалған ол теміржол салу ісіне қатысқан. Фашистер Ресей Федерациясының Астрахань облысындағы теміржолды бұзып кеткен. Сол кезде Ұлжан Темірболатова 10-ға жуық құрбысымен бірге сол өңірдегі теміржолды қалпына келтіруге жіберілген.
— Жұмыстың жеңілі болмайды ғой. Теміржол салу өте қиын екен. Әсіресе бұғанамыз әлі қата қоймаған жасөспірім шақтағы топырақ тасығанымыз, ауыр рельстерді қолмен төсегеніміз әлі есімнен кетпейді. Балғаның салмағы ауыр еді. Төбемізден жау ұшағы ұшқанда, тығылатын қалқа таба алмай, жан-жаққа қашамыз. Жау ұшағының дауысы масаның ызыңы секілді естіледі. Өзіміз алдына ала қазып қойған шұңқырға тығылуға мәжбүр боламыз. Ішетін тамақ та, киетін киім де тапшы. Бүгінгі ұрпағымыз сондай қиындықты көрмегенін қалаймын, - дейді Ұлжан Темірболатова.
Кейін сұрапыл соғыстан оралған майдангер Мәтжан Ғұбайдуллинмен отау құрған. Олар 2 ұл, 3 қыз дүниеге әкеліп, тәлімді тәрбие берді.
Ал 1957 жылы отбасымен Қызылқоға ауданының орталығы — Миялы ауылына қоныс аударған. Күйеуі бұрынғы «Селхозтехника» мекемесінде жұмыс істеген. Ал өзі «ПМК-907» мекемесінің сылақшысы болған.
Ғасырлық белесті бағындырған Ұлжан Темірболатова 5 перзентінен 40-тан астам немере-жиен мен шөбере көріп отыр. Былтыр оған «Қызылқоға ауданының құрметті азаматы» атағы берілген.
Келіні Жазира Есенғазының айтуынша, 100 жастағы кейуана далаға ешкімнің көмегінсіз шығады. Малдың жайын сұрап отырады.
— Әжеміздің денсаулығына шағым айтпайды. Немере-шөбелерін маңдайынан сүйіп, жиі еркелетеді. Күн сайын батасын беріп, әулетіміздің берекесін арттырып отыр, - дейді Жазира Есенғазы.
Қазір ғасыр жасаған ананың балаларының үлкені 75 жасқа толған. Одан кейінгісі 60 жастан асқан.
— Адамның қанша ғұмыр сүретіні бір Аллаға ғана аян ғой. Жұмыс ауыр болса да ерінбедік, адал еңбек еттік. Балаларымыз аман өсіп, үбірлі-шүбірлі болса екен деп тіледім. 100 жасқа толамын деген ойым болған жоқ. Бұл — жас күнімдегі көрген бейнетімнің зейнеті шығар, - дейді Ұлжан Темірболатова.
Немересі Талғат Ғұбайдуллиннің пікірінше, әжесі бата жаттатып, үлкендердің әңгімесін тыңдатады.
— Әжемізді қонаққа да, тойға да шақырушылар көп. Сондай қонақтыққа да, тойға да немерелерін ертіп барады. Үлкендердің әңгімесін тыңдаймыз. Олар бізге бата береді. Әжеміз бата жаттатып, өнегелі әңгімесін айтады, - дейді Талғат Ғұбайдуллин.
Еске сала кетелік, атыраулық кран машинисі Бахытгүл Санқыбаеваның қарапайым жұмысшыларға қолдауды сезіндім дегенін жазған болатынбыз.