Сержант Сердюков
«Қазақстан теміржолшысы» газетінің тілшісі
Ұлы Отан соғысының ардагері, бұрынғы теміржолшы Василий Сердюков биыл 95 жасқа толады. 1943 жылы Ақмоланың Сталин ауданы Богдановка елді мекенінен немере ағасы екеуі майданға аттанғанда ол небары 17 жаста еді. Мектеп бітіргесін авиациялық училищеге түсіп ұшқыш болсам деген бозбаланың арманы орындалмады. Тосыннан соғыс басталып, бауыры екеуі Шортанды аудандық военкоматына шақырту алады. 9-сыныптан соң жүргізуші куәлігін алып үлгерген оларды Саратов облысы Хвалынск қаласының автополкына оқуға жібереді. Оны бітірген соң сержант атағын алып, ағасы екеуі Белоруссиядағы артиллериялық әскери бөлімшенің 26- ауыр минометтік бригадасына түседі. Ол жерде «Studebaker» америкалық машиналарымен 160 миллиметрлік минометті тасиды. Бұл миномет майданда 1943 жылдың басында ғана пайда болған. Соғыста жас та болса «сержант Сердюков» атанған жауынгер осындай қа- уіпті де қатерлі тапсырмаларды жиі орындайтын. Кескілескен шайқастардың бірінде тетелес өскен туысы, қасындағы қандыкөйлек жауынгер ағасы мерт болады. – Минскіні, Варшаваны азат етуге қатысып, Висла, Одра, Шпрее өзендерінен өттік. Ең ауыр шайқас Берлин түбінде, қаладан 75 км қашықтықтағы Зеелов шыңдарында болды. Зеелов шыңдарында бірнеше күннің ішінде 35 мың сол- дат қаза тапты. Ұрыстан соң ағамның машинасын басқа біреу жүргізіп келе жатқанын көрдім, маған жақындап келіп атымды атады да, ағамның қаза болғанын айтты. «Ол қайда?» десем, «Жүк салғышта» дейді. Жүк салғышқа қарасам ағам және жаралы үш солдат жа- тыр. Жүргізуші менің ағамды госпитальға жақын орналасқан бауырластар бейітіне апаруға бұйрық алыпты. Жанымның бір бөлшегі үзіліп түскендей болды, – дейді әлі күнге сол оқиғаны көзіне жас алмай айта алмайтын қарт көзі жасаурап... Майдангер үшін қанды шайқас 1945 жылы 2 мамыр күні Рейхстаг қабырғасында аяқталды. 1946 жылға дейін Германияның әскери бөлімшесінде қызмет атқарған. Әскери қызметтен босаған соң Василий Антонович Астанадан 75 шақырым жердегі Жолымбет кенішінде жүргізуші болып жұмыс істеп, сол жерде үзіліп қалған оқуын жалғастырып, 10-сыныпты аяқтайды. Новосибирск темір жол көлігі инженерлері институтына оқуға түсіп, оны бітірген соң Қарағанды темір жолындағы Бурабай бөлімшесіне жолдама алады. 1961 жылы Целиноградқа ауысып, станция бастығының орынбасары және станция бастығы болып қызмет атқарды. Алайда, уақыт өте соғыс салған жара сыр беріп, Василий Антонович денсау- лық жағдайына байланысты салаға кадр дайындау ісіне ден қойып, теміржол мектебіне ауысады. Сол жерден 1990 жылы зейнетке шығады. Бүгінде Ұлы Отан соғысы- ның ардагері Василий Сердюков Нұр-Сұлтан қаласында тұра- ды. Ғасырға жасы жуықтаған қария қазір, өкінішке қарай, жалғыз тұрады. Жұбайы қайтыс болған. Балалары жоқ. Мем- лекет тарапынан емханадан күтушілер, ем-домын жүргізіп кететін медбикелер бөлінген.