Алғашқы ұстазым - әкем
Тараз қаласы бойынша меншікті тілші
Күнқақты жүзінен үйдің емес, түздің адамы екені сезіліп тұратын осы бір қарапайым жанды жолшылар ұжымы құрмет тұтады. Өйткені, кәсібінің нағыз маманы ғана емес, жұмысына деген адалдығы, жауапкершілігі мен жанашырлығы оны өз ортасына сыйлы еткен. Сондықтан да болар, басшылық қоғамдық инспекторлыққа өзгені емес, Сергейді ұсынған.
Әңгіме Түлкібас жол дистанциясының жол монтері Сергей Боровской туралы болып отыр. Күні кеше өткен теміржолшылдардың кәсіби мерекесінде «Құрметті теміржолшы» белгісімен марапатталған кейіпкерімізді құттықтап, аз-кем тілдескен едік.
– Бәріміз де бала болдық. Техникаға қызықпайтын бала жоқ, мен де тәй-тәй басып, тілім шыққаннан әкемнің руліне таласып өсіппін. Ес білгелі кім боласың десе, шопыр болам дейтінмін. Ауыл маңынан егіс даласына қарай ұйытқып шаңдатып бара жатқан машиналарды көргенде керуен көшіп бара жатқандай болатын. Қиялымда сол үлкен жүк көліктерінің бірін өзім жүргізіп бара жататынмын, – деп еске алады балалық шағын Сергей Александрович.
Алғашында арманына қол жеткізгендей де болды. Жүк көлігінің руліне отырып, аудан мен екі ортада құйғытып жүрді. Алайда, тоқсаныншы жылдардағы «тоқырау» ауылға да жетіп, колхоз-совхоздар тарап, кәсіпорындар жабылып, жұмыстан береке кетті. Ол кезде Сергейдің әкесі Александр Түлкібас жол дистанциясында еңбек ететін. Бірде ұлының ұнжырғасы түсіп келгенін байқаған әкесі: «Балам, теміржол деген – үлкен сала, кешегі соғыс кезінде де тоқтаған емес. Мүмкін, теміржолға келерсің» деп ой тастайды.
Осылайша, бір күнде те- міржолшы болып шыға келген Сергейге алғашында оңай болмады. Дегенмен, әкесінің, әріптестерінің арқасында жұмысқа тез төселіп, арада бір жыл өткенде өзін нағыз жолшы ретінде сезіне бастады. Арагідік біліктілігін көтеріп, жол шаруа- шылығының қыр-сырын түгел меңгергенше тыным таппады.
– Қай сала болмасын ең алдымен жұмысыңды жақсы білген жөн, өзіңе де сенімді боласың, жұмысың да жақсы жүреді. Біздің участок Абайыл станциясы аумағында. Пойыз- дар қозғалысының қауіпсіздігін қамтамасыз етуде белгілі уақыт болмайды, қажет болса күндіз де, түнде де жұмыс істеуге тура келеді. Ал теміржолдағы менің алғашқы ұстазым әкем жарықтық еді, – дейді үш баланың әкесі, Түлкібас жол дистанциясы №3 участок жол монтері Сергей Боровской.
Басшылықтың айтуынша, отыз жылға жуық Жамбыл магистральдық желі бөлімшесіне қарасты Түлкібас жол дистанциясының жол монтері болып тапжылмай еңбек етіп келе жатқан Сергей Боровской бүгінде өзі де жастардың ұстазы, осы кезге дейін 47 жас маманды жол саласына баулып, үйретіп, маман етіп шығарыпты. Еңбекті қорғау жөніндегі үздік техникалық инспектор ретінде 2004 жылы «Адал еңбегі үшін» төсбелгісімен марапатталды.