Бибігүлдің жүрек қалауы
«Қазақстан теміржолшысы» газетінің тілшісі
Бала арманы – әнші, әке-шеше ақылы – есепші, ал жүрегі жолсерікті таңдаған еді. Түптің түбінде жүрек таңдауы жеңіп, жолсерік болды. Бүгінде осы қызметтің көрігін қыздырып жүргеніне 30 жылға таяпты. Бибігүл Өмірзаққызын әріптестері өз орнын тапқан маман деп біледі.
Балалық шағы кіндік қаны тамған Ақмола өңіріндегі Құдықағаш ауылында өткен қыз өнердегі Бибігүл апасына еліктеп, ән салатын. Әнші болсам деп армандайтын. Бірақ ата-ана ақылына құлақ асып, әнші болу арманын балалық шағына қалдырған, Бибігүл есепші мамандығын алып, еңбек жолын ПМК-401 мекемесінде бастады. Алайда өмір ағысы басқа арнаға бұрып, оны теміржолға алып келді.
1998 жылдың 20 қаңтарында алғаш рет жолсерік ретінде сапарға шыққан Бибігүл сол күнді әлі күнге ұмытқан емес. Аязды күн, аз жолаушы, алғаш рет киген қызметтік форма – бәрі ерекше әсер қалдырған еді.
– Басында жүрексіндім. Бірақ өзіме-өзім сеніп, бұл жолдан қайтпауға бел будым. Әр рейс – жаңа оқиға, маған қатты ұнайтын, – дейді ол.
Теміржол саласында жиырма жылдан астам уақыт еңбек еткен ол электропойыздардан бастап, қала маңындағы жолаушылар пойыздарына дейін қызмет етті. Бағдар әркелкі болғанымен, жолаушыға қызмет бірдей.
Жолсеріктің жұмысы тек билет тексерумен шектелмейді. Оның ішінде жауапкершілік, тәртіп, адами қарым-қатынас жатыр. Сондықтан да кейіпкеріміз үнемі білімін жетілдіріп, біліктілік курстарына қатысып отырады. Курстарда ұмыт қалған ережелерді еске түсіріп, әріптестермен тәжірибе алмасады.
Биылғы жыл Бибігүл үшін ерекше сәттерге толы болды. Ол «Үздік жолсерік» белгісімен қатар көпжылғы еңбегінің құрметіне «20 жыл» күміс белгішемен марапатталды. Еңбегін ескерген басшылыққа алғысы мол. Десе де, Бибігүл Өмірзаққызы үшін ең үлкен марапат – жолаушының алғысы.
Кейіпкеріміз жол бойында адам өмірімен байланысты түрлі жағдайлар болып жататынын айтады. Бірде жас келіншектің пойызға отырғаннан кейін толғағы басталыпты. Жолсеріктің жылдам әрекетінің арқасында жедел жәрдем шақырылып, болашақ ана аман-есен дәрігерлер қолына тапсырылған.
«Босану уақыты басталып кеткен соң өзіміз қабылдауға дайын тұрдық, абырой болғанда дәрігерлер келіп үлгерді», – дейді сол сәтті еске алып.
Айтпақшы, Бибігүл бір кезде балалық шағында қалдырған әншілік өнерін де өрге алып шыға білді. «Алмагүл» фольклорлық ансамблінде ән салып, сахнаға да шықты. Ал бос уақытында шаңғы теуіп, орманда серуендегенді, суда жүзгенді ұнатады. Жұмыста – жолсерік, сахнада – әнші, үйде – әже.
«Өмірімді қайта бастасам, бұл мамандықты тағы таңдар едім. Жолсерік – жәй жұмыс емес, өмірлік жол. Сабырлық, төзімділік, жауапкершілікті талап етеді, ең бастысы адамдармен дұрыс қарым-қатынасты қалыптастыратын кәсіп», – дейді Бибігүл өз қызметіне риясыз көңілін білдіріп.